бязро́дны, -ая, -ае.

1. Які не мае або не ведае родных. Бязродная сірата.

2. перан. Які страціў або парваў сувязь са сваім народам, сваёй краінай. Б. эмігрант.

|| наз. бязро́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)