бездапамо́жны, -ая, -ае.

1. Які не можа самастойна справіцца з чым-н.; слабы. Бездапаможныя хворыя.

2. перан. Вельмі дрэнны, слабы, бяздарны. Бездапаможныя вершы.

|| наз. бездапамо́жнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)