безбярэ́жны, -ая, -ае.

Такі шырокі, што не відаць берагоў; неаглядны, бязмежны. Безбярэжная пустыня. Безбярэжнае мора.

|| наз. безбярэ́жнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)