бараві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Высокакаштоўны ядомы грыб з карычневай шапкай і белай тоўстай ножкай; белы грыб. Кошык баравікоў. Заечы б.

|| прым. баравіко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)