аса́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

1. Паступовае апусканне, асяданне (збудавання, грунту і пад.). А. снегу. А. дома.

2. Глыбіня апускання судна ў ваду (спец.). Глыбокая а.

3. Тое, што і асада² (у 2 і 3 знач.). Нож з дарагой асадкай. Партрэт у новай асадцы.

4. Пісьмовая прылада, ручка. Пісаць асадкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)