апры́чнік, -а, мн. -і, -аў, м. (гіст.).

Той, хто знаходзіўся ў радах апрычніны (у 3 знач.). Царскія апрычнікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)