анса́мбль, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Зладжанасць, стройнасць частак адзінага цэлага, а таксама само такое цэлае. Архітэктурны а.

2. Калектыў, адпаведны склад спевакоў, музыкантаў і пад. А. песні і танца.

|| прым. анса́мблевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)