акрамя́, прыназ. з Р.

1. За выключэннем, не лічачы каго-, што-н.; апрача. На рэчцы, а. жанчын, нікога не было.

2. У дадатак да каго-, чаго-н.; больш каго-, чаго-н. А. дарослых у зале было многа дзяцей.

◊

Акрамя таго, у знач. пабочн. сл. — да таго ж. Акрамя таго, нам трэба было наведаць хворага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)