Verbum

адступі́ць, -туплю́, -ту́піш, -ту́піць; зак.

1. Адысці, аддаліцца ад каго-, чаго-н. А. улева на два крокі.

2. Адысці назад пад націскам праціўніка. Адступілі з баямі. А. перад цяжкасцямі (перан.).

3. ад каго. Перанесці ўвагу з асноўнага на другараднае. Аўтар адступіў ад тэмы.

4. ад чаго. Перастаць прытрымлівацца чаго-н. А. ад старых звычаяў.

5. ад чаго. Зрабіць водступ на паперы, пішучы ці друкуючы што-н. А. ад краю.

6. ад чаго і без дап. Адмовіцца ад свайго намеру, сваіх планаў. Ён не а. ад свайго.

7. Паменшыцца; адлегчы; спасці (разм.). Мароз адступіў. Хвароба адступіла (перан.).

|| незак. адступа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. адступле́нне, -я, н. (да 2—4 знач.).