адго́н, -у, м.

1. гл. адагнаць.

2. Малако, з якога сепаратарам адагнана, аддзелена смятана. Наліць парасятам адгону.

3. Прадукт адгонкі парай. Спіртавы а.

4. Пра жывёлу: знаходжанне на пашы, не ў памяшканнях (спец.). Авечкі на адгоне.

|| прым. адго́нны, -ая, -ае (да 3 знач.). Адгонная жывёлагадоўля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)