адагна́ць, адганю́, адго́ніш, адго́ніць; адгані́; адагна́ны; зак.

1. каго-што. Прагнаць; пазбавіцца ад чаго-н. А. сабаку. А. змрочныя думкі (перан.).

2. што. Перамясціць (ветрам, плынню і пад.). Плынь адагнала лодку.

3. каго-што. Адвесці на ранейшае месца, адправіць куды-н. А. машыну ў гараж.

4. што. Зрабіць шляхам перагонкі (спец.). А. шкіпінар. А. малако.

|| незак. адганя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. адго́нка, -і, ДМ -нцы, ж. (да 4 знач.) і адго́н, -у, м. (да 2—4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)