абі́ўка, -і, ДМ абіўцы, ж.

1. гл. абабіць.

2. Матэрыял, якім абіваюць што-н. Плюшавая а. мэблі.

|| прым. абі́вачны, -ая, -ае і абі́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)