абялі́ць, абялю́, абе́ліш, абе́ліць; абе́лены; зак., каго-што.

1. Зрабіць белым. А. дрэвыў садзе.

2. Зняць скуру з забітай жывёліны (разм.). А. барана.

3. Зняць кару з дрэва. А. ліпу.

4. перан. Апраўдаць каго-н., зняць падазрэнне з каго-н. Цяжка а. таго, хто сам сябе ачарніў.

|| незак. абе́льваць, -аю, -аеш, -ае і абяля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е (да 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)