абру́бак, -бка, мн. -бкі, -бкаў, м.

1. Адсечаная частка дрэва, палена і пад.

2. Тое, ад чаго адсечана якая-н. частка. А. хваста.

|| прым. абру́бачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)