абло́га, -і, ДМ -ло́зе, мн. -і, -ло́г, ж.

1. Даўно не аранае поле, пакрытае травою, дзірваном. Узараць аблогу.

2. Акружэнне войскамі ўмацаванага пункта з мэтай яго захопу. Зняць аблогу.

3. Акружэнне лесу з мэтай правядзення аблавы на звера. А. мядзведзя.

|| прым. абло́гавы, -ая, -ае і абло́жны, -ая, -ае (да 1 знач.). Абложныя землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)