зжыць,
-
каго (што) з чаго і без дапаўнення. Стварыўшы невыносныя ўмовы, не даць жыць каму
-н. дзе-н. - Зжылі злоснікі добрага чалавека.
- З. са свету (змучыць чым
-н. ).
-
Пазбавіцца ад чаго
-н. , выкараніць у сабе што-н. - З. недахопы.
-
Пражыць (жыццё, многа гадоў
і пад. ).- Чалавек жыццё зжыў і розуму не набраўся.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)