зыбаць дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне
Калыхаць у зыбцы; гайдаць.
- З. дзіця.
- Хвалі зыбаюць човен.
|| аднакратны дзеяслоў: зыбануць і зыбнуць.
|| назоўнік: зыбанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)