зыбаць, ✂; незак. (разм.).

Калыхаць у зыбцы; гайдаць.

  • З. дзіця.
  • Хвалі зыбаюць човен.

|| аднакр. зыбануць, ✂ і зыбнуць, ✂.

|| наз. зыбанне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)