звонкі

прыметнік

  1. Гучны, гулкі.

    • З. голас.
    • Звонкае шкло.
    • Звонкая манета (металічныя грошы).

  2. Тое, што і гулкі (у 2 знач.).

    • Звонкае паветра.
    • Звонкі зычны — які вымаўляецца з удзелам голасу.

|| назоўнік: звонкасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)