званіца

назоўнік | жаночы род

Вежа са званамі пры царкве.

  • Глядзець са сваёй званіцы на што-н. (са свайго, абмежаванага пункту гледжання; размоўнае).

|| прыметнік: званічны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)