званіць, ​; незак.

  1. Утвараць гукі пры дапамозе звона, званка.

    • З. у званы (перан. усюды расказваць пра што-н. і разм.).
  2. Выклікаць званком тэлефоннага апарата для размовы па тэлефоне.

    • З. па тэлефоне.
  3. перан., пра каго-што, аб кім-чым і з дадан. сказам. Разносіць чуткі, плёткі, учыняць шум (разм.).

    • Нечага пра гэта ўсюды з.

|| зак. пазваніць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)