зубаскал, ✂, м. (разм.).

Пра чалавека, які любіць зубаскаліць, перасмешнік.

|| ж. зубаскалка, ✂.

|| прым. зубаскальскі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)