зрыўшчык назоўнік | мужчынскі род | размоўнае | неадабральнае

Той, хто зрывае якую-н. работу, справу.

|| жаночы род: зрыўшчыца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)