зрыўшчык назоўнік | мужчынскі род | размоўнае | неадабральнае
Той, хто зрывае якую-н. работу, справу.
|| жаночы род: зрыўшчыца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
зрыўшчык назоўнік | мужчынскі род | размоўнае | неадабральнае
Той, хто зрывае якую-н. работу, справу.
|| жаночы род: зрыўшчыца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)