зрыўшчык, ​, м. (разм. неадабр.).

Той, хто зрывае якую-н. работу, справу.

|| ж. зрыўшчыца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)