змога назоўнік | жаночы род

  1. Сіла, здольнасць рабіць што-н. (ужыв. толькі ў некаторых выразах).

    • Наколькі хопіць змогі.
    • Не мець змогі падняцца з ложка.
  2. Стан моцнай стомленасці, поўнага бяссілля.

    • Падаць ад змогі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)