змаргнуць, ✂ і зміргнуць, ✂; зак. аднакр.

Маргнуць, міргнуць. Напружана сачыць за кім-н., баючыся з. вокам.

  • Так глядзіць — не зміргне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)