прыметнік
Які тоіць у сабе зман, здольны паслужыць асновай няправільнага меркавання аб кім-, чым-н.
- Зманлівая цішыня.
Які вабіць, чаруе.
- Зманлівая далеч.
|| назоўнік:
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
прыметнік
Які тоіць у сабе зман, здольны паслужыць асновай няправільнага меркавання аб кім-, чым-н.
Які вабіць, чаруе.
|| назоўнік: