злучыць1 дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Саставіць з многага (многіх) адно цэлае, аб’яднаць, зліць адно з другім.
- З. намаганні.
- З. свае сілы.
- З. два калгасы ў адзін.
-
Змацаваць, звязаць адно з другім.
- З. правады.
-
Звязаць, спалучыць.
- З. тэорыю з практыкай.
-
каго-што з кім-чым. Устанавіць зносіны, сувязь паміж кім-, чым-н.
- З. гарады чыгункай.
- З. каго-н. з кім-н. па тэлефоне.
|| незакончанае трыванне: злучаць.
|| назоўнік: злучэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)