злучыць1 дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Саставіць з многага (многіх) адно цэлае, аб’яднаць, зліць адно з другім.

    • З. намаганні.
    • З. свае сілы.
    • З. два калгасы ў адзін.
  2. Змацаваць, звязаць адно з другім.

    • З. правады.
  3. Звязаць, спалучыць.

    • З. тэорыю з практыкай.
  4. каго-што з кім-чым. Устанавіць зносіны, сувязь паміж кім-, чым-н.

    • З. гарады чыгункай.
    • З. каго-н. з кім-н. па тэлефоне.

|| незакончанае трыванне: злучаць.

|| назоўнік: злучэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)