Verbum

злучыць​¹, ​^✂; зак.

1. Саставіць з многага (многіх) адно цэлае, аб’яднаць, зліць адно з другім.

   • З. намаганні.
   • З. свае сілы.
   • З. два калгасы ў адзін.

2. Змацаваць, звязаць адно з другім.

   • З. правады.

3. Звязаць, спалучыць.

   • З. тэорыю з практыкай.

4. каго-што з кім-чым. Устанавіць зносіны, сувязь паміж кім-, чым-н.

   • З. гарады чыгункай.
   • З. каго-н. з кім-н. па тэлефоне.

|| незак. злучаць, ✂.

|| наз. злучэнне, ✂.