Verbum

злажыць дзеяслоў | закончанае трыванне

1, гл. класці.

1. Палажыць разам у пэўным парадку.

   • З. дровы.
   • З. чамадан (палажыць у яго рэчы; таксама пераноснае значэнне: падрыхтавацца да ад’езду).

2. Перагнуўшы, скруціўшы, палажыць, злажыць пэўным чынам, надаць якую-н. форму.

   • З. газету.
   • З. пакрывала.
   • З. раскладушку.

3. Паваліць, палажыць (пра ўсё, многае).

   • Град злажыў жыта.

4. пераноснае значэнне: Перакласці віну на каго-н.

Фразеалагізмы:

• Злажыць галаву (высокае) — загінуць у баі.
• Злажыць рукі (размоўнае) — тое, што і скласці рукі (гл. скласці).

|| незакончанае трыванне: складаць, складваць і зложваць.