зенітны

прыметнік

  1. гл. зеніт.

  2. Прызначаны для стральбы па самалётах і іншых паветраных цэлях.

    • З. снарад.
    • З. кулямёт.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)