Verbum

зямля назоўнік | жаночы род

1. (у тэрміналагічным значэнні — 3 вялікае). Трэцяя ад Сонца планета, якая круціцца вакол сваёй восі і вакол Сонца.

   • Месяц — спадарожнік Зямлі.

2. Суша (у адрозненне ад воднай або паветранай прасторы).

   • На гарызонце маракі ўбачылі зямлю.
   • Адрознівацца як неба ад зямлі (вельмі моцна, рэзка).

3. Глеба, верхні слой кары нашай планеты, паверхня.

   • Апрацоўка зямлі.
   • Хадзіць па зямлі.

4. Рыхлае цёмна-бурае рэчыва, што ўваходзіць у састаў кары нашай планеты.

   • З. з пяском і глінай.

5. Тэрыторыя, якая знаходзіцца ў чыім-н. уладанні, карыстанні.

   • Калгасная з.
   • Цалінныя землі.

6. Краіна, дзяржава (высокае).

   • Беларуская з.

|| памяншальна-ласкальная форма: зямелька і зямліца.

|| прыметнік: зямельны, земляны і зямны.

• Зямельны ўчастак.
• Зямельныя работы (работа па ўпарадкаванню насыпаў, каналаў і пад.).
• Зямны шар.
• Зямная вось.
• Зямны паклон — нізкі паклон, як выказ глыбокай павагі, удзячнасці.