зялёны прыметнік
-
Колеру травы, лісця.
- Зялёная тканіна.
- Зялёная фарба.
-
Пра колер твару: бледны, з зямлістым адценнем (размоўнае).
- З. твар.
-
Які мае адносіны да расліннасці, які складаецца, зроблены з зелені (у 2 і 3 знач.).
- Зялёныя насаджэнні.
- З. корм.
-
Недаспелы, няспелы.
- Зялёныя яблыкі.
- Журавіны яшчэ зялёныя.
-
пераноснае значэнне: Нявопытны з прычыны маладосці.
- З. падлетак.
- Молада-зелена (пра нясталую, нявопытную моладзь).
- Зялёная вуліца — ужыв. як сведчанне таго, што шлях для транспарта свабодны, святлафоры адкрыты; таксама пераноснае значэнне: пра бесперашкоднае праходжанне чаго-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)