зябліва, ✂, н.

  1. Узаранае з восені поле пад веснавую сяўбу.

    • Сеяць па зябліву.

  2. Асенняе ўзорванне поля.

    • Аратыя паехалі на з.

|| прым. зяблевы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)