жыжка назоўнік | жаночы род

  1. Цякучая сумесь вадкіх і цвёрдых рэчываў.

    • Гнаявая ж.

  2. Вадкая частка атравы.

    • Зліць жыжку з супу.

|| памяншальная форма: жыжачка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)