Verbum

жывот назоўнік | мужчынскі род

1. Частка цела ў чалавека і жывёл, у якой размешчаны органы стрававання.

   • Боль у жываце.

2. Страўнік, кішэчнік (размоўнае).

   • Купіць лякарства ад жывата.
   • Благому жывату і пірог шкодзіць (прыказка).
   • Падарваць жывот (жываты) са смеху (размоўнае) — моцна смяяцца, аж заходзіцца.
   • Жывот падцягяула (безасабовая форма) — захацелася есці.
   • Качацца жыватом (размоўнае) — качацца ад болю ў жываце.
   • Хватацца за жывот (размоўнае) — хахатаць да знямогі.
   • Плячысты на жывот (размоўнае жартаўлівае) — ахвотнік паесці.