жывот,
-
Частка цела ў чалавека і жывёл, у якой размешчаны органы стрававання.
- Боль у жываце.
-
Страўнік, кішэчнік (
разм. ).- Купіць лякарства ад жывата.
- Благому жывату і пірог шкодзіць (прыказка).
Падарваць жывот (жываты) са смеху (
разм. ) — моцна смяяцца, аж заходзіцца.Жывот падцягнула (
безас. ) — захацелася есці.Качацца жыватом (
разм. ) — качацца ад болю ў жываце.Хватацца за жывот (
разм. ) — хахатаць да знямогі.Плячысты на жывот (
разм. жарт. ) — ахвотнік паесці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)