жывінка, ✂, ж.

Тое, што прыдае каму-, чаму-н. нешта жывое, прывабнае, своеасаблівае.

  • Была ў яго свая адметная ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)