жыроўка назоўнік | жаночы род | размоўнае

Дакумент, па якім робіцца аплата, разлік за карыстанне чым-н.

|| прыметнік: жыровачны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)