жылец, ✂, м.

Асоба, якая займае жылое памяшканне па найму.

  • Жыльцы дома.
  • Здаць жыльцу пакой.

◊

  • Не жылец (разм.) — пра чалавека, які доўга не пражыве.

|| ж. жыліца, ✂.

|| прым. жыльцоўскі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)