жыла назоўнік | жаночы род
-
Назва крывяносных сасудаў, сухажылляў.
- Сінія жылы на руках.
-
Трэшчына ў зямной кары, запоўненая горнай пародай, а таксама горная парода ў такой трэшчыне.
- Залатаносная ж.
-
Багністае месца з падземнай крыніцай (размоўнае).
-
Асобны провад кабелю.
- Провад з трох жыл.
Фразеалагізмы:
- Выцягваць жылы з каго (размоўнае) — мучыць якімі-н. даручэннямі, празмернымі патрабаваннямі.
- Залатая жыла — вельмі багатая крыніца даходу.
- Ірваць жылы (размоўнае) — вельмі цяжка працаваць.
- Напінаць жылы (размоўнае) — напружвацца з усіх сіл.
- На ўсе жылы, з усіх жыл (размоўнае) — на поўную сілу.
|| прыметнік: жыльны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)