жыла назоўнік | жаночы род

  1. Назва крывяносных сасудаў, сухажылляў.

    • Сінія жылы на руках.
  2. Трэшчына ў зямной кары, запоўненая горнай пародай, а таксама горная парода ў такой трэшчыне.

    • Залатаносная ж.
  3. Багністае месца з падземнай крыніцай (размоўнае).

  4. Асобны провад кабелю.

    • Провад з трох жыл.

Фразеалагізмы:

  • Выцягваць жылы з каго (размоўнае) — мучыць якімі-н. даручэннямі, празмернымі патрабаваннямі.
  • Залатая жыла — вельмі багатая крыніца даходу.
  • Ірваць жылы (размоўнае) — вельмі цяжка працаваць.
  • Напінаць жылы (размоўнае) — напружвацца з усіх сіл.
  • На ўсе жылы, з усіх жыл (размоўнае) — на поўную сілу.

|| прыметнік: жыльны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)