жыгала, ✂, н. (разм.).

Металічны распалены прут, якім прапякаюць дзіркі ў дрэве, косці.

|| прым. жыгальны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)