жыгала назоўнік | ніякі род | размоўнае

Металічны распалены прут, якім прапякаюць дзіркі ў дрэве, косці.

|| прыметнік: жыгальны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)