жыццярадасны, .

Які радуецца жыццю, не ведае тугі.

  • Ж. чалавек.
  • Жыццярадасная натура.

|| наз. жыццярадаснасць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)