журчаць, ​✂; незак.

  1. Пра ваду: пераліваючыся, ствараць аднастайныя булькатлівыя гукі.

    • Пад гарой журчаў ручаёк.

  2. перан. Аднастайна, спакойна гучаць (пра гутарку).

|| наз. журчанне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)