жук, ✂, м.

  1. Насякомае з жорсткім надкрыллем.

    • Майскі ж.
    • Ж.-гнаявік.

  2. перан. Хітры пранырлівы чалавек (разм.).

|| памянш. жучок, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)