жуір назоўнік | мужчынскі род
Чалавек, які жуіруе, жыве ўцехай, асалодай.
|| прыметнік: жуірскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
жуір назоўнік | мужчынскі род
Чалавек, які жуіруе, жыве ўцехай, асалодай.
|| прыметнік: жуірскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)