жрэц,
-
У старажытных рэлігіях: свяшчэннаслужыцель, які вёў богаслужэнне і выконваў абрад ахвярапрынашэння.
-
перан. , чаго. Той, хто прысвяціў сябе служэнню чаму-н. (навуцы, мастацтвуі пад. ).- Жрацы мастацтва.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)