жменя назоўнік | жаночы род

  1. Далонь і пальцы рукі, складзеныя так, каб імі можна было зачэрпнуць або ўтрымаць што-н.

    • Зачэрпаць жменяй.
  2. Колькасць чаго-н., што змяшчаецца ў складзеную так руку.

    • Ж. мукі.
  3. перан., чаго. Зусім невялікая колькасць каго-, чаго-н.

    • Ж. свечак.
    • Ж. сена.

|| памяншальная форма: жменька.

  • Засталася ж. байцоў.
  • Поўнай жменяй — шчодра, не шкадуючы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)