жменя назоўнік | жаночы род
-
Далонь і пальцы рукі, складзеныя так, каб імі можна было зачэрпнуць або ўтрымаць што-н.
- Зачэрпаць жменяй.
-
Колькасць чаго-н., што змяшчаецца ў складзеную так руку.
- Ж. мукі.
-
перан., чаго. Зусім невялікая колькасць каго-, чаго-н.
- Ж. свечак.
- Ж. сена.
|| памяншальная форма: жменька.
- Засталася ж. байцоў.
- Поўнай жменяй — шчодра, не шкадуючы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)