жлукта, ✂, н.

  1. Выдзеўбаная з драўлянай калоды пасудзіна для запарвання бялізны.

  2. м. і ж., перан. Пра таго, хто многа п’е спіртнога (разм. неадабр.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)