згадзіцца​1, ✂; зак.

  1. на што і з інф. Даць згоду (у 1 знач.) на што-н.

    • З. ехаць у камандзіроўку.

  2. Выказаць, пацвердзіць сваю згоду (у 2 знач.) з кім-, чым-н.

    • З. з думкай таварыша.

|| незак. згаджацца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)