Verbum

жа, (пасля галосных) ж.

1. злуч. супраціўны. Злучае сказы з адносінамі супрацьпастаўлення.

   • Мне гаворыць адно, сам жа робіць другое.

2. злуч. уступальны. далучальны. Ужыв. для далучэння сказаў з паведамленнем дадатковага або тлумачальнага зместу.

   • Вядзі нас, ты ж ведаеш дарогу.

3. часц. ўзмацняльная. Ужыв. ўзмацнення значэння папярэдняга слова сэнсу таго, што выказваецца.

   • З кім жа ён застанецца?

4. часц. Ужыв. пасля займеннікаў і прыслоўяў, каб падкрэсліць падабенства, супадзенне, аднолькавасць.

   • Яны прыйшлі з аднаго і таго ж мястэчка.
   • Той жа.
   • Тады ж.