Verbum

зборны прыметнік

1. Які з’яўляецца месцам збору каго-н.

   • З. пункт.

2. Які складаецца з аб’яднаных у цэлае разнародных частак.

   • Зборная каманда (у спорце: з лепшых ігракоў розных каманд).

3. Састаўлены з асобных гатовых дэталей, элементаў; заснаваны на прымяненні такіх дэталей.

   • З. дом.
   • Зборныя канструкцыі.
   • Зборнае домабудаўніцтва.

4. Абагульнены, які адносіцца да многіх.

   • З. літаратурны вобраз.

5. У граматыцы — які абазначае сукупнасць прадметаў ці асоб, што ўспрымаюцца як адзінае цэлае.

   • Зборныя назоўнікі.

|| назоўнік: зборкасць.