збоку, прысл..

  1. З краю, не ў сярэдзіне, не ў цэнтры.

    • З. ад дарогі.
    • Стаць з.

  2. З месца, аддаленага ад каго-, чаго-н.

    • Адысці ўбок і назіраць з.
    • Калі глядзець на гэта з., дык здаецца, што ўсё тут добра (перан.).

  3. Побач з кім-, чым-н., паблізу каго-, чаго-н.

    • З. дарогі.

◊

  • Збоку прыпёку (разм.) — пра каго-, што-н. пабочнае, лішняе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)