збочыць дзеяслоў | закончанае трыванне
Сысці або з’ехаць убок, даючы каму-н. дарогу, ці звярнуць убок дарогі, мяняючы напрамак руху.
- Збоч, бо не размінешся з возам.
- З. у завулак.
|| незакончанае трыванне: збочваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)